تأثیرارتفاع و ویژگی های خاک روی اسانس آویشن کوهی (thymus kotschyanus boiss & hohen) (مطالعه ی موردی: شهرستان فیروز کوه، زیر حوزه ی حبله رود)

مراتع از جمله رویشگاه های طبیعی کشور است که بعنوان مهمترین منابع طبیعی تجدید شونده و در عین حال از گرانبهاترین سرمایه های طبیعی هر کشور محسوب می شود (مقدم، 1384) و بیشتر به واسطه تولید علوفه برای دام در نظر گرفته شده و دیگر محصولات آن ها با وجود نقش اقتصادی زیاد، عموما از توجه کمتری برخوردار می باشند (مصداقی، 1388). درحال حاضر با توجه به افزایش سریع جمعیت از یک سو و تخریب مراتع کشور از سوی دیگر، به نظر می رسد کاهش فشار دام مستلزم شناسایی پتانسیل های استفاده چند منظوره از مراتع می باشد که از مهمترین آن-ها می توان به تولیدات دارویی و صنعتی گیاهان مرتعی اشاره کرد. گیاهان دارویی به گیاهانی گفته می شود که در اندام های خاصی چون ریشه، ساقه، برگ وگل حاوی مواد موثره بوده و به طور مستقیم و غیر مستقیم اثر درمانی دارند.از جمله گیاهان مهم دارویی و اسانس دار که پراکنش وسیعی در ایران و جهان دارند گیاهان تیره ی نعناعیان (lamiaceae) می باشند. این تیره در بخش وسیعی از اروپا خصوصا در جنوب این قاره، شمال آفریقا و نیز در قسمت وسیعی از آسیا دیده می شوند. جنس آویشن (.thymus l) یکی از جنس های تیره ی نعناع است که در زیر تیره nepetoideae قرار دارد. رویشگاه آویشن در ایران بسیار وسیع است و اغلب خاص مناطق کوهستانی می باشد. طبق نتایج به دست آمده در این تحقیق، از بین ترکیبات شناسایی شده از اسانس آویشن کوهی 22 ترکیب در مرحله رویشی، 23 ترکیب در مرحله گلدهی و 23 ترکیب در مرحله بذردهی بیشترین میزان اسانس را به خود اختصاص داده اند.